Chcę być tatą:-)

[namemenot]

Witam
Mam 41 lat, mieszkam w Warszawie, jestem gejem w stałym związku, ustabilizowany finansowo, życiowo, wykształcony i pragnę mieć dziecko.
Dziecko to dziecko, nie ważne czy Twoje czy wspólne, jeśli potrzebuje kogoś oprócz mamy to chętnie zostanę tatą:-)
Jest tyle rzeczy, które chciałbym pokazać dziecku, które wkracza w życie. Tyle rzeczy, których można je nauczyć, tyle miejsc, które chciałbym mu pokazać.
Chyba nie jestem aż takim egoistą, by skorzystać z pomocy surogatki (choć tego nie wykluczam) tylko dlatego, by zaspokoić swoją potrzebę bycia ojcem, dlatego też, chętnie zostanę ojcem na zasadzie co-parentingu lub zostanę tata dla dziecka, które ma już szczęście bawić na świecie. Nie jestem bardzo przywiązany do myśli, że ma być moje (moje geny:-).
Chętnie zaprzyjaźnię się z mamą, ale związek nie wychodzi w rachubę z powodów oczywistych:-) Już w nim jestem.
Zależy mi na tym, byś była pewna, że tego chcesz i nie decydowała pod wpływem chwili. Tatuś jest tylko jeden i dobrze, by nie zmieniło się to dlatego, że zmieniła się Twoja sytuacja życiowa. To poważna decyzja dorosłych ludzi, dlatego też, adopcja Twojego dziecka jest godna rozważenia.
Jeśli nie masz maluszka, a bardzo byś chciała, to chętnie wspólnie możemy je urodzić i wychować.
Odezwij się. Pozdrawiam M

[serious]

witaj,
mam 43 lata, jestem w związku z kobietą i chciałabym zostać mamą, niezrealizowane marzenie od 4 lat, próbowałam już dawstwa komórki jajowej oraz kilka razy in vitro z własnej komórki jajowej, niestety bezskutecznie, interesuje mnie znajomość z mężczyzną który świadomie chciałby zostać ojcem i byłby zainteresowany programem in vitro z dawstwa, w przyszłości poświęcałby trochę czasu dziecku, chciałabym żeby dziecko miało ojca, który pokazałby mu trochę świat męskim okiem. Jeśli moje ogłoszenie wzbudzi Twoje zainteresowanie, to proszę o kontakt mailowy mn17305@gmail.com.
Pozdrawiam,
m

[baby.project]

Witaj M.,
W tym roku skończyłam 32 lata. Szybki "rachunek sumienia", towarzyszące urodzinom podsumowania i przemyślenia sprawiły, że zdałam sobie sprawę z tego, że pragnienie dziecka towarzyszy mi już przez przeszło połowę mojego życia. Dlaczego więc nie udało mi się zrealizować tych pragnień? Heh....dziś już wiem, że w skutek błędnych założeń. Po wieloletnim związku, który nie przyniósł nam potomstwa, zaczęłam się rozglądać za kimś z kim - jak by to ujęły nasze babcie i mamy - ułożyć sobie życie (skrót myślowy - moje życie jest "ułożone" nawet jeśli nie posiadam męża, dziecka/dzieci i domu w kredycie;), mogłabym doczekać się dziecka, ale niekoniecznie stworzyć związek partnerski czy założyć rodzinę w jej tradycyjnym brzmieniu. Odpowiada mi moje życie - niezależność, poczucie wolności, samotne podróże. Nie widzę się w roli żony czy partnerki dzielącej z kimś każdą przestrzeń mojego życia, potrzebuję swojej własnej. Chciałabym kochać i być kochaną, ale nie wiem czy to mi się jeszcze przytrafi. Jeśli tak - to fajnie. Jeśli nie - nic się nie stanie. Cenię sobie relacje przyjacielskie i na takim właśnie poziomie chciałabym przystąpić do realizacji baby.project;) Poszukuję mężczyzny, który tak ja pragnie zostać rodzicem, i który bez względu na to jak potoczą się jego związki życiowe (jest gejem w stałym związku, poszukuje miłości i kogoś z kim założyć rodzinę, zakocha się kiedyś w kimś i zechce mieć kolejne dzieci itd.) pozostanie na zawsze ojcem dziecka, a moim partnerem w sensie rodzicielskim, kogoś kto ma świadomość, że zostanie rodzicem to nie związek, z którego można wyjść czy zrezygnować ale więź na całe życie, podobnie jak relacja z drugim rodzicem oparta na priorytecie dobra dziecka. Ponad wszystko.

Jeśli przemawia do Ciebie moja wizja rodzicielstwa, zapraszam do kontaktu: baby.project@onet.pl
pozdrawiam, K.